De onderdrukking van Papoea
Tijdens mijn reis door Papoea zag ik hoe de bevolking wordt onderdrukt. De strijd om onafhankelijkheid wordt hardhandig de kop ingedrukt.
Tijdens mijn vlucht over Papoea had ik een fantastisch uitzicht. Ik vloog ik met het vliegtuig over onbewoonde eilanden, blauwe zee, ruige jungle, wilde rivieren, dorpjes en af en toe een stad. Eenmaal aangekomen in zo een stad (Wamena, midden in Papoea), werd ik geconfronteerd met de onderdrukking van de Papoea’s. Ik zag het verschil tussen de leefwijze van de lokale bevolking en de overige bewoners.
Onderdrukking
Je ziet moderne kerken van de missionarissen en de winkeltjes van Indonesiërs afkomstig uit andere delen van Indonesië die naar Papoea zijn verhuisd door de transmigratie. Dat is een initiatief van de overheid om arme mensen uit drukbevolkte gebieden te laten migreren naar andere, minder bevolkte delen van Indonesië. De transmigranten runnen de winkels. De Papoea’s niet. Door discriminatie krijgen ze daar de kans niet voor en hangen ze dus een beetje rond op straat. De meeste dragen afgedragen westerse kleding of nog de traditionele peniskoker. De Papoea’s en de transmigranten wonen in hetzelfde land maar lijken in alle aspecten totaal niet op elkaar. ‘’We tolereren elkaar’’ zegt een Javaanse vrouw van een eethuis tegen me die naar Papoea is verhuisd door de transmigratie. Ze mist Java maar kan hier geld verdienen.
Ik met mijn vriend in Papoea met een mummie
Waar ik me ook over verbaasde was de militaire politie. Voor mijn verblijf in Papoea moest ik daarheen om een verblijfsvergunning te kopen. De politiemannen, die allemaal afkomstig waren uit de overige delen van Indonesië, wilden precies weten waar ik heen ging en wat ik kwam doen. ”Voor mijn eigen veiligheid”. In de gevangenis zag ik alleen Papoea’s achter de tralies zitten. “Ze zijn opgepakt wegens gokken’’,vertelt een politieman. Dat is verboden in heel Indonesië. ‘’Papoea’s zijn een koppig volk. We willen dan ook dat ze geen alcohol drinken, omdat we ze dan niet meer onder controle kunnen houden’’.
Genocide in Papoea
Na mijn reis las ik veel over Papoea en kwam ik erachter dat het daar veel erger aan toe gaat dan ik dacht. Vanwege de vele grondstoffen die de Indonesische provincie te bieden heeft zijn er veel bedrijven die nikkel, goud, koper, olie, gas en hout exploiteren. Indonesië verdient hier veel aan, maar investeert maar weinig in de economie, gezondheidszorg en onderwijs van Papoea zelf. En alle banen gaan naar Indonesiërs van andere eilanden. De Papoea’s voelen zich onderdrukt en willen onafhankelijkheid. Maar elke demonstratie wordt hardhandig de kop ingedrukt. Alleen al voor het hijsen van de onafhankelijkheidsvlag ‘de Morgenster’ krijgen ze 15 jaar gevangenisstraf. De Papoea’s worden zelfs gemarteld en vermoord bij verzet. Sinds de aansluiting bij Indonesië in de jaren ’60 zijn 400.000 Papoea’s omgekomen als gevolg van de Indonesische bezetting.
Genocide in Papoea
Geen gehoor
Het verbaast me dat we zo weinig horen over deze situatie, maar de politie is corrupt en het werk voor buitenlandse journalisten en ngo’s wordt onmogelijk gemaakt. Het is moeilijk om inzage in de situatie te krijgen. Dankzij het internet worden schendingen van de mensenrechten snel verspreid en raken er steeds meer mensen bij betrokken. Zo is Amnesty international bezig met onderzoek en wordt ook vanuit andere landen steeds meer druk uitgeoefend op de Indonesische regering inzake hun beleid in Papoea.
Het zal moeilijk worden voor de Papoea’s om onafhankelijk te worden. Ze zijn onderling te verschillend doordat ze uit verschillende etnische groepen bestaan en geen eenheid vormen. Er is geen centraal gezag en ze hebben een andere vorm van civilisatie dan de transmigranten en westerlingen. Door de transmigratie wonen al veel Indonesiërs uit andere gebieden in Papoea die weinig respect hebben voor de oorspronkelijke inwoners. Ook de kerk schildert de Papoea’s graag af als een groep wilden die sturing nodig hebben. Maar de Papoea’s zijn liever christelijk dan moslim. Op deze manier hebben ze toch nog een andere manier om zich af te zetten tegen de Indonesische islamitische autoriteit.
Guusje Hoek
Wil je meer lezen over reizen door Papoea? Lees dan het boek dwars door de wildernis:
